XX. yüzyil Rus siirinin büyük ustalarindan Boris Pasternak 1890-1960, 1958de Nobel Edebiyat Ödülünü aldiginda hem kendi ülkesinde hem uluslararasi edebiyat dünyasinda uzun süredir taninmis bir sairdi. Ressam bir baba ile piyanist bir annenin oglu olan Pasternak, felsefe ve filoloji egitimi görmüstür. Önce müzikle ilgilenmis, 1914te yayimlanan ilk siir kitabi Bulutlardaki Ikizi, 1916 da Sinirlarin Üstünde, 1922de de Kizkardesim Hayat izlemisti. Iki Dünya Savasi arasindaki zor yillari manevi baski altinda yasayan; 1930lu yillarda daha cok önemli sairlerden ceviriler yaparak calismalarini sürdüren Pasternak, Shakespearein de en basarili cevirmeni olarak ün yapti. 1957de yayimlanan Doktor Jivago, onu bir kere daha edebiyat dünyasinin gündemine tasidi. Pasternaka göre siir tarihin icinden hayatla birleserek akan bir nehir gibiydi. Pasternak siirde yazarken oldugu gibi konusurken de müzigin yalnizca sözcüklerin sesine dayanmadigina, bu özelligin seslilerle sessizlerin uyumundan degil, söylenen sözlerle onlarin arasindaki iliskiden kaynaklandigina inaniyordu. Onun icin anlam, yani icerik, her zaman daha önemliydi.
Bu kitap, genc yasta yitirdigimiz sair Azer Yaranin Pasternakin kitaplarindan secip Ruscadan basariyla cevirdigi siirleri bir araya getiriyor.
