Dostoyevski, evet, bu oydu Suc ve Cezasiyla beni carpti, felc etti. Bana kahramani Raskolnikovun kaderini izlemeyi yasakladi Ikinci bir kadini öldürmek, bu kez masum birini; bana sucumu hatirlatacak olan parayi ve mücevherleri almak... Kendi pismanliklarima yem olmak, bir sucluluk cukurunda kararmak ve sonunda zindanlara düsmek...
O zaman Kacmak daha iyi, zavalli bir enayi, aptal bir suclu gibi. Kanli eller ve bos ceplerle.
Ne sacmalik
Kahrolsun bu Dostoyevski
Kahrolsun Dostoyevski, daha önce Sabir Tasi kitabiyla büyük ilgi gören Rahiminin, ölümün kol gezdigi vatani Afganistani, sucu, vicdan azabini ve cezayi sorguladigi bir tür Afgan Suc ve Cezasi. Roman, aklin terk ettigi, Tanrinin cok fazla hissedilen varliginin bir süre sonra tanrisizliga dönüstügü cagdas Afganistani iyilik ve kötülük kavramlari üzerinden sorgulayan ve Rus edebiyatindan izler tasiyan bir yapit.
